• Lifestyle

Od wielu lat z przyjemnością śledzę kino hiszpańskie. Brałam udział w kilku edycjach Tygodnia Hiszpańskiego. Niestety w tym roku TKH się (jeszcze) nie odbył. A powodem przesunięcia festiwalu jest oczywiście pandemia koronawirusa…

Czy są tutaj fani rozrabiających, ale sympatycznych Angry Birds? W lutym zapowiada się świetne wydarzenie – Rewia Angry Birds on Ice , na które warto się wybrać całą rodziną.

Ja chyba zwariowałam?! „Porzuciłam” dzieci i sobie wyjechałam do Hiszpanii. A może wcale nie zwariowałam, tylko zrobiłam to, by nie zwariować? A może chłopców nie porzuciłam, bo mieli świetną opiekę i miło spędzili czas? Czy mama ma prawo mieć czas tylko dla siebie?

Czy zdarza Ci się mówić lub myśleć „o rany! Co ze mnie za matka”? Czy zdarza Ci się myśleć o sobie źle, jako mamie, gdy (w swoich oczach) nie dajesz z siebie 100%? Jeżeli tak, to jest artykuł dla Ciebie!

Na początku sierpnia będę obchodziła 5 urodziny bloga. Matko! Te 5 lat to mnóstwo czasu. Tyle się wydarzyło, zarówno w życiu, jak i wokół bloga. Moje teksty na początku takie infantylne i niedojrzałe, stały się przemyślane, odważyłam się odkrywać w nich emocje i trochę siebie. Zdjęcia, z początku pstrokate, niespójne, teraz stają się lepsze. Choć […]

Moja przygoda z Netflix zaczęła się 3 lata temu. Zawsze lubiłam oglądać seriale. W czasach „przed dziećmi” nie raz zarywało się noc, by obejrzeć kilka odcinków, albo cały sezon na raz. Choć te czasy minęły bezpowrotnie, przyjemnie jest obejrzeć coś, co nie jest bajką lub papką serwowaną przez TV.

„Jestem kobietą!” Choć ten tytuł brzmi, jak manifest, manifestem nie jest. Poczułam, że już pora, żeby się trochę przed Tobą otworzyć po miesiącach ciszy. „Jestem kobietą!” to ja i jak zmienia się moje życie…

Czasami w domu coś znienacka po prostu WALNIE. Nieszczęścia lubią chodzić parami, więc zdarza się, że walnie kilka rzeczy na raz. Można się załamać. Czasami łzy są potrzebne. Ale później trzeba podejść do tematu projektowo. Pokażę Ci, że to proste!

Zastanawiałaś się kiedyś, dlaczego spośród sklasyfikowanych jednostek chorobowych są takie, o których mówi się otwarcie, oraz takie, które stanowią tabu? Dlaczego pewnych chorób współczujemy, jako społeczeństwo, a inne piętnujemy lub traktujemy jako tabu?

To, jaka jestem, jako dorosła Agnieszka, wprost wynika z nauki i obrazów wyniesionych z domu. W moim domu słowa „kocham Cię” nie padały. Nie pamiętam, by ktoś wypowiadał je na głos. Uznawało się, że pewne czyny, gesty, troska, składają się na miłość i oznaczają, że się bliską osobę kocha.